Chapter 6

Poprawiłam tam makijaż i włosy. Schowałam wszystkie kosmetyki do małej kopertówki i ostatni raz spojrzałam w lustro wzdychając.

- No to zaczynamy, Anne

****

Wyszłam z łazienki rozglądając się za Malikiem lub stolikiem przy którym mógł siedzieć. Klub był duży co sprawiało mi dodatkowy problem. Chodziłam blisko ścian, bo byłam pewna, że gdybym weszła na parkiet tym bardziej bym go nie znalazła tańcząc. Wkurzałam się, nigdzie go nie było. 
Jeśli go nie znajdę, zabiję, zamorduję, ukatrupię, poćwiartuję, zakopię, odkopię, spalę i spuszczę pozostałości po szefie w kiblu!
Kręciłam się bez celu po pubie. A właściwie miałam cel. Którego tutaj nie znajdę. Westchnęłam okrążając jeszcze raz cały parkiet i rozglądając się dyskretnie po stolikach. Zrezygnowana wyszłam z klubu i zadzwoniłam do Anji. Na pewno nie było jej jeszcze w domu, zawsze siedzi do późna i chla ze swoimi kompanami. Odebrała dokładnie po trzech sygnałach.
- Halo? - powiedziała do słuchawki, a po jej głosie wyczułam, że była nieźle wstawiona.
- Anja oszczędź mi twojego gadania i włącz mój nawigator - powiedziałam bez owijania w bawełnę. Wiedziałam jak to jest, gdy zadziera się z nawaloną Peterson. 
- A co będę z tego mieć? - wydukała tak, że to zrozumiałam, ale gdyby ona sama stała na moim miejscu, pewnie by się nie połapała co mówi.
- Tak, załatwię Ci co tylko chcesz, kabanosy też, weź to włącz - mruknęłam w tym samym czasie wywracając oczami.
- No okej, ale jutro masz mi je dać - słyszałam jak wstaje ze skrzypiącej, skórzanej kanapy.
- A tak swoją drogą czemu sama po nie nie chodzisz? Masz sklep pod nosem - zwróciłam jej uwagę.
- Pod nosem to ja mam flachę z piwem, a moje kabanosy poszły w chuj - powiedziała, a w jej głosie poczułam nutkę zawiedzenia. No tak, rozpacza po kabanosach. Po chwili poczułam wibrację na ręce co oznaczało, że urządzenie zostało włączone.
- Dzięki młoda - rozłączyłam się szybko i schowałam telefon do kopertówki. Wystukałam dane Zayna i po chwili wyskoczyła mi czerwona kropeczka na tle jasnych ulic. Jest kilka przecznic stąd. Czym prędzej ruszyłam w tamtą stronę. Z daleka można było zobaczyć grupkę chłopaków siedzących na jednej z ławek tutejszego parku. Mieli przy sobie butelki z różnego rodzaju alkoholem. Teraz mogli, bo w dzień mieliby do czynienia z policją, choć na pewno im też nie jest to straszne. Szłam w ich stronę, nie starałam się jakoś specjalnie o to jak wyglądam, bo i tak sie na to nabiorą. Byłam już przy ich ławce i jak myślałam, tak się właśnie stało. Zaczęli na mnie gwizdać, a ja zaśmiałam sie pusto, jak typowe lalunie, które tylko czyhają na takie akcje.

- Dołącz do nas maleńka - proponował jeden z nich pijany o imieniu Louis. Czy dzisiaj wszyscy są pijani? Oni, Anja, kumple z którymi się wozi. Czy ja jedyna jestem dzisiaj przytomna? Jeśli tak, to aż to do mnie niepodobne. Zwykle jako pierwsza tracę rozum. Czemu nie mogę sięe dzisiaj bawić jak oni, no czemu?

- Przysiądziesz się piękna? - zapytał o dziwo trzeźwy Malik.

- No nie wiem - udawałam niedostępną.

- No nie daj się długo prosić - złapał mnie za rękę blondyn - Niall - i posadził pomiędzy nim a Zaynem. Śmierdziało od nich alko i fajkami. Ale nie od mulata, on był całkiem trzeźwy. Zastanawia mnie jakim cudem jest w tak dobrym stanie.

- No to co powiesz panienko? - poruszył śmiesznie brwiami lolowaty. Ja widok Stylesa, obiad podszedł mi do gardła, ale nie dałam po sobie tego poznać. 

- Całkiem w porządku. Widzę, że się nieźle bawicie - zachichotałam słodko, ale oczywiście wszystko co robiłam, było na pokaz. 

- Ja nie mogę - mruknął zawiedziony Malik.

- Czemu? - zapytałam chcąc zdobyć więcej informacji na jego temat.

- Nazwijmy to tak. Strzykawka w brzuchu, poważna infekcja w całym ciele.

- Kto Cię tak urządził? - zapytałam wytrzeszczając oczy. Udawałam zdziwioną, ale byłam z siebie bardzo zadowolona.

- Ktoś kim gardzę. Nieważne - nie był w najlepszym humorze. Albo zaczął podejrzewać w co wątpię, bo nie mówiłby mi tego. 

- Ona ma podobne włosy do... do Niewiadomej - szepnął do Horana Payne, ten mądry.

- Do kogo? - zapytałam - Choć nieważne. I tak nie będę kojarzyć, jestem tu pierwszy dzień. 

- Skąd jesteś? - zapytał podejrzliwie Liam.

- Z Manchesteru - odpowiedziałam, co w połowie było kłamstwem, a w połowie nie. Mieszkałam tam z Missy i jej rodziną. A gdzie moja? No właśnie. Moja jest już tam u góry, gdzie wszystko pewnie wydaje się o wiele prostsze niż tutaj, na ziemi.

- Po co tu przyjechałaś? - wypytywał. Czułam się jak na przesłuchaniu, a nie jak w parku z nachlanymi facetami. Nagle otrzeźwieli? To śmieszne.

- Jestem na wypożyczeniu ze studiów - uśmiechnęłam się do niego - Przyjechałam dziś rano, więc mamy wolne. Powinnam się właśnie rozpakowywać, ale chciałam się przekonać czy w Londynie aby na pewno jest tak pięknie jak mówią.

- I dlatego poszłaś do klubu? - zapytał.

Wpadłaś Anne.

- No byłam z koleżanką poznaną w busie na mieście, a potem miałyśmy iść razem do klubu, ale jej się nie chciało więc poszłam sama. A dlaczego tak o to wypytujesz? 

- Po prostu mi kogoś przypominałaś - odpowiedział szybko, widziałam, że się speszył. Przedstawiłam im się jako Alex Bleen. Jestem ciekawa czy bedą przeszukiwać jutro moje dane. Zayn się rozchmurzył, co chwilę się do mnie uśmiechał, ale tak, że wyglądał jakby już trochę wypił i zaczynał fazę. Pochylił się nad moim uchem, muskając je najpierw włosami, a potem swoim ciepłym oddechem.

- Jesteś piękna wiesz? A ta sukienka na tobie sprawia, że wyglądasz mega seksownie - wymruczał. Uśmiechnęłam się dumna z siebie. Zadanie "Pierwsze wrażenie" zaliczone. Choć jestem przekonana, że jemu chodzi jedynie o kilka chwil spędzonych sam na sam, wiem, że będę musiała się nieźle wykazać, aby go przy sobie zatrzymać. I mam nadzieję, że mi się to uda. O czym ja myślę.. NA PEWNO MI SIĘ UDA!
- Oczekujesz czegoś ode mnie? - zapytałam chichocząc uroczo.
- Na początek może spaceru? Co Ty na to?
- Właściwie powinnam już wracać, ale chętnie się przejdę - wyszczerzyłam się tak, aby wyglądało to w miarę wiarygodnie i chyba tak wyglądało. Cieszyłam się, że idę z nim. 
Pierwszy powód: Będę bliżej Malika.
Drugi powód: Payne jest za bardzo dociekliwy. Muszę uważać, bo każdy niepotrzebny ruch czy słowo może mnie u niego zdradzić. 
Zayn wstał pierwszy i podał mi rękę. Chwyciłam ją delikatnie i również wstałam stając obok dość wysokiego mulata. Nie należałam do wysokich dziewczyn, ale do niskich też się nie zaliczałam. 
- Dobra chłopaki, widzimy się jutro w pracy? - zapytał jakby upewniając się.
Zabijanie ludzi, zajebista robota, naprawdę, gratulacje..
- Tak - powiedział cicho Harry, a wszyscy przytaknęli głowami. Chyba nie byli zadowoleni, że idziemy gdzieś sami. No z wyjątkiem mnie, Zayna... i Louisa?
- No to narazie chłopaki. Miło się z wami rozmawiało - wymusiłam uśmiech. Powinnam iść do piekła przez te kłamstwa. Zresztą przez te wszystkie moje zbrodnie i tak pójdę. Zaśmiałam się w duchu, a gdy zniknęliśmy z pola widoku chłopaków, zaczęliśmy rozmawiać normalnie. Aż mnie dziwi, że jest taki mądry. Albo tylko takiego zgrywa przed laskami. Raczej zgadzam się z tą drugą.
- Przepraszam Cię za Liama. Już tak ma. Pracujemy w policji, a on jest bardzo dociekliwy - wytłumaczył kłamiąc. 
- Rozumiem, spokojnie - posłałam mu ciepły uśmiech, co odwzajemnił - Mieszkasz tutaj? - zadałam proste i mega głupie pytanie. 
- Tak, od kilku lat już - odpowiedział. Akurat to było prawdą. - Ale niedługo wyjeżdżam.
- Gdzie wyjeżdżasz? - spytałam. Nie wiedziałam nic o tym, więc się lekko zdziwiłam.
- Na delegację z pracy. Właściwie to coś w stylu wypożyczenia. Na dwa lata - wyjaśnił. 
- No to coś w moim stylu, tylko Ty z pracy, a ja ze szkoły. Ej chwila.. skoro Ty chodzisz do pracy to ile masz lat? 
- 21 - powiedział
- Ja 20. Jesteś o rok starszy - stwierdziłam, choć to wiedziałam od bardzo dawna.
- No widzisz, pasujemy do siebie - zaśmiał się, a ja razem z nim.
- Opowiedz mi coś o sobie Zayn.
- Hmm - zdziwił się moją prośbą. Chyba mu się nie podobało, że ma coś o sobie mówić obcej osobie, o której przyjaciele myślą, że jest Niewiadomą..i mają rację - No to lubię chodzić na wyścigi (nie dodał, że nielegalne i że bierze w nich udział), dużo przesiaduję przed kompem, zajmuję się pracą, lubię się zabawić, jeśli chodzi o wypady do klubu czy coś, często wypiję trochę za dużo i większości tych wypadów nie pamiętam..
Tak, to wyjaśnia dlaczego nie pamiętasz sytuacji ze mną w kiblu
-.. nie poszedłem na studia, bo nienawidzę się uczyć. Wcześniej byłem w szkole policyjnej i dlatego dostałem pracę na komisariacie - skończył. Za każdym razem gdy mówił coś o jego rzekomej pracy, ja powtarzałam sobie w myślach "Ale ściemniasz! Ale ściemniasz!" - Teraz twoja kolej.
- No to ja chodzę już na studia na architekturę i urbanistykę, też lubię sobie ostro zabalować, ale tak żeby nie wiedzieć co się dzieje to rzadko mi się zdarza. Uprawiam wiele sportów i je uwielbiam, choć kontuzje dają się we znaki. Uczę się tak przeciętnie, nie jestem ani kujonkiem, ani nieukiem. Mieszkam w Manchesterze, co już wiesz - powiedziałam. Przez resztę wieczoru opowiadaliśmy sobie przeróżne kłamstewka, które ujawnialiśmy jako prawdę o nas. Odprowadził mnie pod jedną ze szkół, do której rzekomo uczęszczam i przyjechałam do niej na wypożyczenie. Wymieniliśmy się numerami. Moją wcześniej szef już aktywował na nazwisko Bleen. Umówiliśmy się wcześniej na te nazwisko. Pożegnaliśmy się uśmiechając się do siebie i on skręcił w inną uliczkę, a ja schowałam się za murem jednego z domów omijając szkołę szerokim łukiem. Gdy upewniłam się, że idzie do domu, widząc na nawigatorze oddalającą się czerwoną kropeczkę, sama ruszyłam w stronę moje domu, mojego pokoju, mojego łóżka, mojej poduszki. Byłam wykończona, miałam dość jak na dzisiejszy dzień. 

*Zayn's pov*

/rano, w siedzibie gangu/

- Stary nie przesadzaj, była całkiem spoko, rozmawialiśmy o to o niej, to o mnie, to o jej szkole, mojej "nibypracy" - zrobiłem cudzysłów poruszając palcami w powietrzu.

- Co Ci mówiła? - pytał gorączkowo Liam. Czy on naprawdę myśli, że Alex może być Niewiadomą? Boże, z jakimi tępotami mi przyszło współpracować. 

- Boże, człowieku ogarnij się, mówiła mi o szkole, o swoich przyjaciołach z Manchesteru, o tym czym się interesuje, co ją bawi, a co nie, co ją wkurza, a co jej się podoba - wymieniałem - uspokój się, gdyby to była ona to bym ją poznał. Miałem z Niewiadomą w życiu więcej do czynienia niż Ty - wywróciłem oczami.

- Dobra, rób jak chcesz, ale jeśli to będzie ona, to nie mów, że Cię nie uprzedzałem - podniósł ręce w geście poddania się, a Louis, Harry i Niall się z niego śmiali.

- Masz obsesję Payne, wiesz? - wymamrotał przez śmiech blondyn.

- Nie mam obsesji, po prostu jestem od was odpowiedzialniejszy i ostrożniejszy - syknął przez zaciśnięte zęby.

- Wiesz co? - zaczął Lou - Jednak zgadzam się z Niallem, masz mega obsesje na jej temat. 

- A nie wolałbyś jej zabić i mieć już z głowy taki problem? - wkurzał się.

- Ej, ale chwila, teraz chodzi Ci o Alex czy o Niewiadomą? - zapytałem ze śmiechem. Nic już nie odpowiedział tylko wyszedł z wkurzoną miną z sali treningowej, gdzie aktualnie nikogo nie było. Prawie nikt tutaj nie przychodzi, zdarzają się wyjątki, ale to tylko czasami. 

- Niezła ta cała Alex nie? - zapytał Tomlinson przygryzając wargę, opierał się plecami o ścianę, a ręce miał skrzyżowane na klatce piersiowej.

- Mnie osobiście nie kręcą takie, ale całkiem ładna - powiedział lokowaty. A ja wzruszyłem ramionami

- Ufa nieznajomym, szybko by mogła się na nich zawieźć - powiedziałem - Ciekawe ile razy już się zawiodła - zrobiłem głupią minę.

- A co, chcesz spróbować? - poruszył śmiesznie brwiami Horan.

- Spróbować ją zawieźć? Czy Ty siebie słyszysz stary? - zaśmiałem się - co mnie obchodzi jej życie i tak nie jest w moim typie - powiedziałem.

- To po co ją wczoraj wyciągnąłeś na ten spacer stary co? Hmm? - śmiali się. 

- Prędzej czy później by nie wytrzymała przy tym Sherlocku kurwa - odpowiedziałem bez przejęcia, jak gdyby nigdy nic. 

- No na pewno, teraz się tym tłumacz - mówili. Myśleli, że między mną, a Bleen jest coś więcej. Tak naprawdę podejrzewam, że nic z tego nie będzie. Ona mieszka w Manchesterze, ja tutaj, niedługo wyjeżdżam na okres próbny do lepszej grupy gangsterów, żeby tam się uczyć i wydobywać z siebie coraz więcej. A ona będzie się tutaj tylko uczyć. Czy mi szkoda? Nie jest mi szkoda. Nic do niej nie czuję, nic o niej nie wiem poza tymi podstawowymi informacjami i lepiej żeby tak zostało. Nie chcę teraz nikogo. A jej tym bardziej, nie pasuje do mnie. Jest spokojna, a ja wybuchowy. Jedynie pod względem imprez jesteśmy podobni, ale nic więcej. Nic z tego nie będzie, wiem to, jestem tego pewien.

- Ej przywieźli tą Lott jak chciała uciec, mamy ją, chodźcie! 

_________________________________________________________________

Hej kochani! Jest szósty rozdział, a w nim pewnie nie to, czego się spodziewaliście prawda? Ja wiem o czym wy myślicie, zboczuszki kochane :) Jeszcze sobie poczekacie albo w ogóle się nie doczekacie? Ja nie wiem, nie znam ich zamiarów :) Haha, przepraszam, ale coś mam dzisiaj nie po kolei w głowie. Wracając do rozdziału. Jak wam się podoba? Chyba troszkę nudnawy jak dla mnie przynajmniej. Ale muszę tak zacząć, żeby później was zaskoczyć świetną akcją którą planuję od dawien dawna! 

I kochani, jeśli chcecie, możecie zakładać konta bohaterów, cztery takie konta na tt już istnieją :) Oczywiście nikogo nie chcę zmuszać do tego, to ma być przyjemność, bo zostałam poproszona aby to napisać x Istnieją konta Alex (@Alex_Emulation), Missy (@Missy_Emulation),  Zayna (@Zayn_Emulation) i Liama (@Liam_Emulation) czyli zostają tak naprawdę Lou, Niall, Harry, Anja, Jason (późniejsze rozdziały) oraz Jaimie. To te główne postacie :) Mam nadzieję, że będzie wam się miło prowadziło te konta, jeśli je w ogóle założycie hah :D I jeśli ktoś już je zakłada, prosiłabym, aby do mnie napisać, dam follow haha :P

Pamiętajcie o zostawianiu komentarzy pod rozdziałem i opinii na hashtagu #EmulationFanfiction. Po lewej stronie zrobiłam widget, aby było wam łatwiej je zostawiać, nie musząc przełączać się na tt i te wszystkie duperele :) No to do następnego misiaki! Love ya x